Το πρόβλημα εύρεσης προσωπικού είναι τεράστιο στον κλάδο του τουρισμού και αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβάνονται όλοι. Καιρός λοιπόν να βρεθεί λύση. Το κράτος και οι επιχειρήσεις πρέπει να δράσουν αναλόγως για να κρατήσουν και να προσελκύσουν ξενοδοχοϋπαλλήλους.
Τα κενά που υπήρχαν, που υπολογιστικά σε όλη την Ελλάδα ανήλθαν στις 50.000 αλλά η εκτίμηση είναι ότι του χρόνου θα είναι τα διπλάσια, διότι πολλοί συνάδελφοί μας δεν άντεξαν την πίεση και την κούραση και θα εγκαταλείψουν δυστυχώς το επάγγελμα. Γι’ αυτό υπάρχουν κάποιες λύσεις αλλά πρέπει και το κράτος να βοηθήσει. Πρέπει και οι ξενοδόχοι να βοηθήσουν, να συνεισφέρουν για να επανέλθουν στην κανονικότητα.
Το σέρβις που παρείχαν φέτος τα ξενοδοχεία ήταν κατώτερο των προσδοκιών των πελατών. Αυτά θα τα βρούμε σύντομα μπροστά μας. Όταν κάποιος πληρώνει ένα πεντάστερο ξενοδοχείο και οι παροχές είναι για τρίστερο, τι θα κάνει; Οι ανταγωνιστές μας είναι πάρα πολλοί. Θα φύγει και δύσκολα θα τον ξανά κερδίσεις.
Αγκάθι παραμένει ο χρόνος διάρκειας του ταμείου ανεργίας, με την επέκταση του να κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ, λόγω της ακρίβειας που πλήττει την χώρα.
Θα πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί και το ταμείο ανεργίας να ξεκολλήσει από τους 3 μήνες και να παραταθεί ώστε μια οικογένεια να μπορεί να ζήσει τον χειμώνα με το ταμείο ανεργίας.
Δεν μπορεί ένας εργαζόμενος να ζήσει με 6 μήνες εργασίας και 3 μήνες ανεργίας. Ο χρόνος έχει 12 μήνες, τους 3 μήνες δεν υπάρχει τίποτα από εισόδημα.
Για ποιο λόγο τότε ένας εργαζόμενος να κάθεται στον επισιτισμό ή στον τουρισμό και να μην πάει σε κάποια άλλη δουλειά; Γι’ αυτό λέμε ότι το ταμείο θα πρέπει να γυρίσει στην εποχή προ μνημονίων. Δεν μπορεί να είναι 430 ευρώ, με αυτά πως να ζήσει κάποιος; τα πάντα ανεβαίνουν, πως θα ζήσει μια οικογένεια;
