Η έλλειψη προσωπικού που έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία πλήρους επάνδρωσης των ξενοδοχείων, αποτελεί ένα βασικό πρόβλημα που καλείτε να αντιμετωπίσει ο κλάδος του τουρισμού
Ενώ ανατράπηκαν όλες οι δυσοίωνες προβλέψεις για την σεζόν που μας πέρασε και το 2022 προβλέπεται να είναι (αν δεν υπάρξει πάλι κάποιος αστάθμητος παράγοντας), από τις καλύτερες σεζόν για τον ελληνικό τουρισμό, διαπιστώνεται σοβαρό πρόβλημα στην εύρεση προσωπικού.
Με νεες μονάδες να ετοιμάζονται να ξεκινήσουν την λειτουργία τους το 2022 και με μεγάλες διεθνής αλυσίδες όπως: Marriott International (με τα Αutograph Collection και Moxy), τη Wyndham (με τα Dolce Hotels & Resorts, Ramada, WyndhamGrand), τη Hilton (μέσω της Curio Collection), την Accor να ετοιμάζονται για απόβαση στην Ελλάδα, οι απαιτήσεις για προσωπικό είναι πολύ μεγάλες.
Η έλλειψη προσωπικού είναι το νούμερο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ξενοδοχειακή και η ευρύτερη τουριστική βιομηχανία, προειδοποιώντας πως εάν δεν αντιμετωπιστεί, του χρόνου που οι προοπτικές είναι ακόμα καλύτερες για τον τουρισμό, δεν θα είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε τους επισκέπτες.
Όπως παρατηρούν ειδικοί, δεν πρόκειται μόνο για δυσκολία στην εύρεση εποχικού προσωπικού, αλλά και στην προσέλκυση μόνιμων εργαζομένων στην εστίαση και στη φιλοξενία. Πρόκειται περισσότερο για ένα παλιό, διαρθρωτικό πρόβλημα, το οποίο ο κορωνοϊός απλώς επιδείνωσε.
Το θέμα του προσωπικού, υψηλής εξειδίκευσης είναι η επόμενη μεγάλη πρόκληση για τον ελληνικό τουρισμό
Οι λόγοι για την έλλειψη εργαζομένων είναι πολλοί. Κατ΄αρχας, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες, πολλοί εγκατέλειψαν το επάγγελμα στη διάρκεια του lockdown αναζητώντας εναλλακτικές λύσεις μετά από πολλούς μήνες απραξίας. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το 40% των εργαζομένων άλλαξε επάγγελμα στη διάρκεια της πανδημίας, αφήνοντας κενές θέσεις σε ξενοδοχεία και εστιατόρια αλλά και η έλλειψη εκπαίδευσης των εργαζομένων.
Ο τομέας της φιλοξενίας έχει πληγεί παραπάνω από ότι οι περισσότεροι, καθώς έπρεπε να σταματήσει τις συναλλαγές κατά τη διάρκεια lockdown και να λειτουργεί υπό αυστηρούς περιορισμούς. Αυτό οδήγησε στην τοποθέτηση πολλών υπαλλήλων σε αναστολή εργασίας, γεγονός που οδήγησε ορισμένους να εγκαταλείψουν το επάγγελμα. Με τις ειδικότητες των σερβιτόρων και του προσωπικού κουζίνας να έχουν ιδιαίτερη ζήτηση.
Η πρώτη αντίδραση των εργοδοτών – σε πολλές περιπτώσεις – είναι να κάνουν λόγο για «κουλτούρα επιδομάτων», εννοώντας ότι οι άνεργοι, (από)λαμβάνοντας τα διάφορα επιδόματα ειδικού σκοπού, προτιμούν την τεμπελιά από τη σκληρή εργασία.Ωστόσο, φαίνεται πως η πραγματικότητα δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με ένα τέτοιο σενάριο, όπως τονίζει πρόσφατη ανάλυση του Economist.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι, όλο τον Αύγουστο του 2021, 5,6 εκατομμύρια άνθρωποι δήλωσαν ότι δεν ήταν σε θέση να εργαστούν για λόγους που σχετίζονται με την πανδημία. Πέρυσι, το ένα τρίτο των πρώην εργαζομένων φιλοξενίας δήλωσε σε έρευνα της Joblist ότι δεν σχεδίαζαν να επιστρέψουν στη βιομηχανία επειδή ήθελαν διαφορετικό εργασιακό περιβάλλον, υψηλότερες αμοιβές, καλύτερα οφέλη, περισσότερη ευελιξία και εξ αποστάσεως εργασία.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί, λοιπόν, αυτή η απροσδόκητη κρίση;
Ο Economist καταρρίπτει τη λύση της περικοπής των επιδομάτων ειδικού σκοπού, τονίζοντας ότι παρά την επιμονή του επιχειρηματικού κόσμου, τίποτα δεν αποδεικνύει ότι μια τέτοια κίνηση – που θα έσπρωχνε τεράστιες μερίδες των πληθυσμών στην ανέχεια – θα αποτελούσε και επαρκή αντιμετώπιση του προβλήματος, με τους ειδικούς να διαφωνούν κάθετα με μια τέτοια εξέλιξη. Για παράδειγμα, η Αυστραλία διέκοψε το πρόγραμμα επιδομάτων της ήδη από τον Μάρτιο – όμως η έλλειψη εργαζομένων, αντί να αντιμετωπιστεί, επιδεινώθηκε περαιτέρω.
Ορισμένοι αντιμετωπίζουν την έλλειψη εργαζομένων ως θετική εξέλιξη, που αποδεικνύει ότι το ανθρώπινο δυναμικό δεν μπορεί να αντικατασταθεί ακόμη από μηχανές, ενώ παράλληλα εξαναγκάζει τους εργοδότες στην αύξηση των παροχών προς τους υπαλλήλους τους. Ίσως αν το καλοκοιτάξουμε να είναι μια ευκαιρία για τους επαγγελματίες του κλάδου να αναβαθμιστούνε μισθολογικά και οι συνθήκες εργασίας επίσης να είναι πιο ανθρώπινες.
