19 Απριλίου σήμερα, πρώτη μέρα της μερικής άρσης των ταξιδιωτικών περιορισμών στις βασικές πύλες εισόδου της χώρας, για τους επισκέπτες από 30 χώρες που έχουν εμβολιαστεί ή διαθέτουν αρνητικό τεστ κορωνοϊού, .
Ωστόσο, η συγκυρία δεν δείχνει να είναι η καλύτερη. Η χώρα επιδημιολογικά βρίσκεται ίσως σε ένα από τα χειρότερα της σημεία. 4000 κρούσματα ημερησίως, 800 διασωληνωμένοι και σχεδόν 100 νεκροί κάθε μέρα που περνάει. Δεδομένα που μόνο κοντά στην έναρξη της σεζόν δεν μας φέρνουν, ιδιαίτερα αν τα συγκρίνουμε με την περυσινή χρονιά όπου τα νούμερα ήταν εντυπωσιακά μικρότερα, αλλά ο τουρισμός ξεκίνησε τον Ιούλιο.
Έναρξη και διάρκεια της φετινής σεζόν
Βέβαια, η “επίσημη” έναρξη του τουρισμού είναι η 14η Μαΐου, τουλάχιστον “στα χαρτιά”. Υπό το πρίσμα της αβεβαιότητας τόσο ως προς την εξέλιξη του ιού στην χώρα, αλλά και με την καθυστέρηση των εμβολιασμών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ουσιαστικές κρατήσεις δεν υπάρχουν. Σίγουρα όχι για τον Μάιο, ενώ από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε η ροή κρατήσεων για τον Ιούνιο είναι πολύ μικρή. Άρα και η φετινή σεζόν, όπως όλα δείχνουν, δεν θα ξεπεράσει στην πραγματικότητα τους 3-4 μήνες, ανάλογα την περιοχή.
Έναρξη της εστίασης
Πρόσφατα, ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων δήλωσε ότι θα μπορούσε να ανοίξει ο τουρισμός χωρίς να έχει ανοίξει η εστίαση. Είναι όμως αυτό μια ρεαλιστική προοπτική; Όσοι έχουμε ζήσει έστω και μισή τουριστική σεζόν, κατανοούμε ότι επειδή δεν είμαστε ούτε Κατάρ, ούτε Αίγυπτος, η εστίαση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον τουρισμό. Πρακτικά δεν μπορεί να υπάρξει τουρισμός, ακόμα και ο πιο ακριβός, χωρίς την συνδρομή των εποχικών εστιατορίων, των καφέ, των μπαρ κλπ. Με 4000 κρούσματα ημερησίως όμως, το άνοιγμα της εστίασης φαίνεται να απομακρύνεται, προφανώς μετά το Πάσχα, αλλά πόσο μετά το Πάσχα θα το δείξει η εξέλιξη των επιδημιολογικών δεδομένων που αυτή τη στιγμή δεν μοιάζει αισιόδοξη, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε μια πιθανή αυξητική τάση λόγω των συναθροίσεων των γιορτινών ημερών.
Εργασιακή ανασφάλεια
Άμεσα ενδιαφερόμενοι για τις εξελίξεις, δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους εργαζόμενους στον τομέα. Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση από τον Νοέμβριο του ’19 έχουν δουλέψει 4 μήνες, ενώ αρκετοί από αυτούς δεν έχουν δουλέψει καθόλου και προφανώς αγωνιούν για το τι μέλλει γενέσθαι.
Σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν έχουν ειδοποιηθεί ούτε για το πότε θα εργαστούν ούτε και για το εάν θα εργαστούν φέτος. Η ανασφάλεια λοιπόν μεγαλώνει και αυτό τους κάνει πιο δεκτικούς σε υποχωρήσεις ως προς τα εργασιακά τους και τα μισθολογικά τους δικαιώματα, πράγμα που φυσικά είδαμε να συμβαίνει από πέρυσι. Οι συνδικαλιστικοί τους φορείς προσπαθούν να διασώσουν ότι είναι εφικτό, ωστόσο όλοι κατανοούμε ότι ένας εργαζόμενος μπροστά σε οικονομικό αδιέξοδο είναι “εύκολος στόχος” για τους επιχειρηματίες που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση.
Την ίδια στιγμή, το τοπίο σχετικά με ενδεχόμενες αναστολές φέτος, παραμένει θολό. Το κυβερνητικό επιτελείο βρίσκεται προφανώς σε αναμονή των τελικών προβλέψεων για την τουριστική κίνηση για να δει τι θα πράξει, ενώ τα “σφιχτά” δημοσιονομικά, δεν ξέρουμε για πόσο καιρό θα δίνουν την δυνατότητα της διασφάλισης ενός στοιχειώδους επιδόματος στους μη έχοντες εργασία λόγω πανδημίας.
Νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Τέλος, το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, υπό τις παρούσες μάλιστα συνθήκες, μοιάζει ένα επιπλέον πρόβλημα. Το δικαίωμα που δίνει στον εργοδότη για ελαστικότητα του ωραρίου, για νόμιμο δεκάωρο, για κατάργηση ενός μέρους των υπερωριών κλπ, φαίνεται πως δημιουργεί ανασφάλεια στους εργαζόμενους οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζουν ότι δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες για περισσότερη εκμετάλλευση ή… για πιο νόμιμη εκμετάλλευση. Κι αυτό γιατί είναι κοινό μυστικό ότι οι συνθήκες εργασίας σε πολλές από τις τουριστικές επιχειρήσεις δεν ακολουθούν κατά γράμμα όσα ορίζουν νόμοι και συλλογικές συμβάσεις, υπό την ανοχή μάλιστα των εργαζομένων. Ωστόσο, η ύπαρξη κανόνων που προκύπτουν από την νομοθεσία θέτει μέχρι σήμερα ένα “όριο”. Αν αυτό το όριο μεταφερθεί λίγο πιο πέρα, υπάρχει ο φόβος ότι δεδομένων και των συνθηκών, εργασιακά και μισθολογικά θα γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω. Μάλιστα αύριο 20 Απριλίου με αφορμή τα παραπάνω, διοργανώνονται διαδηλώσεις σε όλη την χώρα, από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων του τουρισμού.
