Την 1η Οκτωβρίου, όπως κάθε χρόνο, όλος ο κόσμος γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Καφέ. Πρωταγωνιστής της ημέρας είναι αυτό το πολύτιμο φυτό που μαγικά μετατρέπεται στο αγαπημένο μας ρόφημα: τον καφέ.
Στις μέρες μας το coffee culture αποκτά όλο και περισσότερη απήχηση, ειδικά από τους Millennials, ένα αγοραστικό κοινό που τα ξενοδοχεία «κυνηγάνε». Παρ’ όλο, όμως, που οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στοχεύουν σε αυτούς, δεν δίνουν έμφαση στην πλήρη ικανοποίηση των αναγκών τους.
Οι coffee lovers αποτελούν μια δυναμική αγορά που ενώ η Ελλάδα έχει όλα τα φώτα για να αναπτύξει, δεν την έχει αξιοποιήσει. Τα Café Culture Walks δειλά-δειλά γίνονται πιο διάσημα. Σε αυτό συνέβαλλε και το γεγονός ότι ενώ το πρώτο ευρωπαϊκό καφέ άνοιξε στην Βενετία το 1645, στην Ελλάδα το 1667 είχαν καταγραφεί 120 καφενεία στην Αθήνα και 348 στην Θεσσαλονίκη από τον περιηγητή Εβλιά Τσελεμπί.
Το παραπάνω σε συνδυασμό με το υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας των Ελλήνων barista, που επιβεβαιώνεται από το πλήθος των διακρίσεων στα Παγκόσμια πρωταθλήματα, κατατάσσουν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις προτιμήσεων αυτού του κοινού.
Τα καταλύματα, όμως, θυσιάζουν τον ποιοτικό καφέ στον βωμό του κόστους, λησμονώντας ότι ο καφές είναι μια καθημερινή εμπειρία αλλά εξίσου πολύτιμη. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούν εμπορικό καφέ, που είναι πιο οικονομικός, και όχι specialty coffee (καφές από κόκκους εξαιρετικής ποιότητας που καλλιεργούνται σε τέλειες συνθήκες και πωλείται πάντα φρεσκοκομμένος ώστε να διατηρεί τα αρώματα και τα χαρακτηριστικά του). Επιπλέον, διαθέτουν αυτόματες μηχανές παρασκευής καφέ, καθώς το κόστος απόκτησης τους είναι χαμηλότερος σε σχέση με τις επαγγελματικές, είναι εύχρηστες, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις και έτσι, οι επιχειρήσεις δεν χρειάζεται να εκπαιδεύουν το προσωπικό τους, το οποίο αποτελεί επιπρόσθετο κόστος.
Τα ξενοδοχεία δεν προσφέρουν μεγάλη ποικιλία καφέ και αρκούνται μόνο στους βασικούς [ espresso, cappuccino, φίλτρου και στις κρύες εκδοχές τους ], ενώ υπάρχει μεγάλη πληθώρα από καφέδες με τους οποίους θα μπορούσαν να πειραματιστούν, όπως το flat white, το latte, το cortado, το espresso ή το latte macchiato κτλ. Μερικά αγνοούν ακόμη και την παροχή του ελληνικού καφέ με την παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής του, καφέ που ειδικά οι ξένοι coffee lovers αναζητούν. Άλλωστε, ο συγκεκριμένος καφές τώρα πια έχει και κρύα εκδοχή.
Ο καφές αποτελεί κομμάτι του γαστρονομικού τουρισμού, μια τάση που διαρκώς κερδίζει έδαφος, και οι coffee lovers συνιστούν ένα κοινό που επιβραβεύει όσες επιχειρήσεις επενδύουν στον εκλεκτό καφέ, γιατί δυστυχώς ο καλός καφές είναι δυσεύρετος. Αυτό σημαίνει ότι εκείνα τα ξενοδοχεία που οι πελάτες τους θα μπορούν να απολαύσουν έναν ποιοτικό καφέ αναπόφευκτα θα διευρύνουν την αγορά- στόχο τους, θα αποκτήσουν καλύτερη φήμη αλλά και ο ίδιος ο καφές τους γίνεται μέσο διαφήμισης αυξάνοντας τα έσοδα του καταλύματος, το οποίο είναι πιθανόν να προσελκύει και εξωτερικούς πελάτες μόνο για αυτόν τον λόγο.
Η παρασκευή, όμως, ενός ποιοτικού καφέ δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Απαιτείται ένα εξαιρετικό χαρμάνι, το οποίο να έχει παρασκευαστεί ορθά. Για παράδειγμα, για τον espresso σημαίνει ότι πρέπει να είναι ένα ρόφημα 25-35 ml, που έχει παραχθεί με 16-17 gr περίπου καφέ, χρησιμοποιώντας καθαρό νερό θερμοκρασίας 90- 95o C, πίεση 9-10 bar και η άλεση να είναι τέτοια ώστε ο χρόνος εκχύλισης να είναι 20-30 sec. Αυτό, επιτρέπει στον καφέ να έχει την σωστή ένταση, να είναι γλυκόπιοτος και να βγάλει όλα τα αρώματά του. Πρόκειται για μια διαδικασία που είναι δυσκολότερη από ότι ακούγεται αφού χρειάζεται κάποια εξειδίκευση.
Η απόκτηση ενός ποιοτικού καφέ και η παρασκευή του μπορεί να πρόκειται για μια ακριβή επένδυση για ένα ξενοδοχείο, αλλά το αποτέλεσμα την δικαιώνει πανηγυρικά. Όταν ειδικά αναφερόμαστε σε ένα κατάλυμα πολυτελείας είναι αδιανόητο να μην υπάρχει ο καλός καφές, αφού πρόκειται για ένα ρόφημα με το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι ξεκινούν την μέρα τους και ένας κακοφτιαγμένος καφές είναι ικανός να χαλάσει όχι μόνο την ημέρα του πελάτη αλλά και ολόκληρη την εμπειρία του στο κατάλυμα.
